วิธีปฏิบัติต่อคนตาบอด: รู้เขารู้เรา เขาแฮปปี้เราแฮปปี้
เขียนโดย ชัชรพล เพ็ญโฉม , วันที่ 28 ธันวาคม 2556
คุณอาจสังเกตว่าในโลกยุคปัจจุบัน คุณมีโอกาสใช้ชีวิตประจำวันร่วมกันกับคนพิการมากขึ้น เนื่องจากมุมมองต่อคนพิการเปลี่ยนไป อีกทั้งสิ่งแวดล้อมยังออกแบบให้เอื้อต่อกายภาพของทุกคนมากขึ้น ดังนั้น การปฏิบัติตัวต่อคนพิการซึ่งอาจเป็นเรื่องไม่คุ้นเคยสำหรับใครหลายคนจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญที่ควรรู้ คนตาบอดเป็นคนพิการกลุ่มหนึ่งที่ต้องได้รับความใส่ใจเป็นพิเศษเมื่อใช้ชีวิตร่วมกับคนทั่วไป อย่างไรก็ตาม หลายคนอาจมีคำถามในใจว่าควรปฏิบัติตัวอย่างไรจึงจะไม่ 'มาก’ หรือ ‘น้อย’ เกินไป ต่อไปนี้เป็นหลักปฏิบัติพื้นฐานง่ายๆ เมื่อคุณต้องมีปฏิสัมพันธ์หรือใช้ชีวิตร่วมกับคนตาบอด
- ตาบอด ใจไม่บอด คุณควรปฏิบัติต่อคนตาบอดเหมือนบุคคลทั่วไป การมองไม่เห็นเป็นเพียงความพิการทางกาย ส่วนความรู้สึกนึกคิด ความสนใจใคร่รู้ ความต้องการแสดงความคิดเห็น ฯลฯ ยังคงเหมือนคนทั่วไป ดังนั้น จึงไม่ควรมีท่าทีห่วงใยมากจนเกินไปหรือปฏิบัติตัวแปลกไปจากที่กระทำต่อคนทั่วไป
- ไม่ต้องเกรงใจ คนตาบอดสามารถดูแลและให้บริการคุณในเรื่องต่างๆ ได้เช่นเดียวกับที่คุณมีน้ำใจต่อเขา ดังนั้น คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจคนตาบอดเมื่อเขาเสนอให้ความช่วยเหลือแก่คุณ หากแต่ควรให้โอกาสในการแสดงออกแก่เขา นอกจากคุณมีเหตุขัดข้องสุดวิสัยจริงๆ
- มองไม่เห็น แต่ใช่ว่าจะชอบอยู่มืดๆ แม้คนตาบอดจะมองไม่เห็น แต่บางคนไม่ชอบอยู่ในห้องที่ไม่มีแสง ดังนั้น หากเขาถามหาสวิตช์เพื่อเปิดไฟขอจงอย่าแปลกใจ
- ประตู ไม่เปิดก็ปิด ไม่ควรเปิดประตูค้างไว้ในสถานที่ที่มีคนตาบอดอยู่ แต่ควรปิดหรือเปิดกว้างจนชิดฝาผนังไปเลย ทั้งนี้ เพื่อป้องกันมิให้เขาเดินชน
- มีน้ำใจให้ความช่วยเหลือ ควรเสนอความช่วยเหลือต่อคนตาบอดเวลาข้ามถนนหรือในสถานการณ์ต่างๆ แม้ว่าบางครั้ง คุณจะถูกปฎิเสธไม่ยอมรับความช่วยเหลือก็ตาม
- ตาไม่เห็น แต่หูได้ยิน ในการสนทนากับคนตาบอด ควรพูดคุยเหมือนที่กระทำกับคนทั่วไป ไม่ต้องพูดเสียงดังกว่าปกติ หรือพูดผ่านล่ามที่เป็นเพื่อนหรือผู้นำทางของเขา
- คำว่า ‘ตาบอด’ ไม่เป็นไร หากจำเป็นต้องพูดคำที่เกี่ยวกับ 'ตาบอด' หรือ 'มองเห็น' ไม่จำเป็นต้องเลี่ยงไปใช้คำอื่น
- ทักทายเพื่อแสดงตัว เมื่อเข้าไปในห้องที่มีคนตาบอดอยู่ แต่ควรบอกชื่อไปเลย หากมีบุคคลเพิ่มขึ้น ควรบอกให้ทราบด้วย
- ไม่ต้องไหว้ แต่ทักทายด้วยการสัมผัสมือ การทักทายคนตาบอดทำได้โดยการสัมผัสมือ ซึ่งเป็นการแสดงถึงความยิ้มแย้มแจ่มใสและความเป็นมิตร ไม่ว่าจะเป็นการพบหรืออำลากัน
- บอกตำแหน่งเครื่องขยายเสียง ในที่ที่มีการใช้เครื่องขยายเสียง ควรบอกให้คนตาบอดทราบตำแหน่งของผู้พูด เพื่อจะได้หันหน้าไปทางผู้พูดได้ถูกต้องแทนที่จะหันไปตามเสียงที่มาจากลำโพง ซึ่งอาจทำให้คนตาบอดพูดกับลำโพงได้
- จากไปให้กล่าวอำลา หลังการสนทนา เมื่อจะจากไปควรบอกให้คนตาบอดทราบ มิฉะนั้น คนตาบอดอาจรู้สึกเก้อเขินที่ต้องพูดอยู่คนเดียว
เมื่อต้องอยู่ร่วมกับคนตาบอด ลองคำนึงถึงหลักดังกล่าวและนำไปปฏิบัติดู แล้วคุณจะพบว่าไม่มีข้อจำกัดใดที่จะกั้นขวางคำว่า ‘มิตรภาพ’